Αυτό που η ΑΕΚ δεν χρειαζόταν να επιδιώξει...

Είμαστε σαράντα ημέρες μετά το ματς ΠΑΟΚ - ΑΕΚ που διακόπηκε. Δηλαδή, για να το πούμε σχηματικά, ήταν Καθαρά Δευτέρα και φτάσαμε Πάσχα. Μια ολόκληρη Σαρακοστή. Απόφαση δεν υπάρχει. Καθώς φαίνεται μάλιστα και με την προοπτική που έχει η υπόθεση, την πιθανότητα δηλαδή προσφυγής σε τρίτο βαθμό, θα φτάσουμε και... Πρωτομαγιά. Πάντα σχηματικά!

Του Θοδωρή Τσούτσου

Το ελληνικό πρωτάθλημα "παίζει" και στην πραγματικότητα δεν ξέρει για τι παίζει. Διότι μπορεί για παράδειγμα αυτή την Κυριακή (22/4) το μενού του να έχει προγραμματισμένη φιέστα, της ΑΕΚ, αλλά πάντα η οργή και το μίσος δημιουργούν πιο έντονες και ακραίες αντιδράσεις από τις χαρές. Και αν κάποια συναισθήματα εκτρέφονται όλες αυτές τις ημέρες της αναμονής για τελεσίδικες αποφάσεις, είναι τα πρώτα και όχι τα δεύτερα...

Μαζί με αυτά, θρέφονται και "μηχανισμοί". Από πολλές μπάντες. Ο ΠΑΟΚ σε αυτή τη διαδικασία έχει βάλει από πίσω του μια ολόκληρη πόλη. Και όλους όσους συνθέτουν μια πόλη, ειδικά μια μεγάλη πόλη όπως η Θεσσαλονίκη. Για να μην το "απλώσουμε", που δεν θα είναι και υπερβολή αν το κάνουμε αλλά η πραγματικότητα, μιλώντας όχι πια για πόλη και νομό, αλλά για ολόκληρη περιφέρεια και βάλε...

Η ΑΕΚ, μπορεί να έκανε άλλες κινήσεις, αλλά αυτό δεν το έκανε. Δεν το επεδίωξε καν, αλλά και να το επεδίωκε, μάλλον δεν θα το πετύχαινε. Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι όταν το χρειάστηκε, δεν είχε ούτε τον τρόπο, ούτε τη θέληση. Αλλά και όταν την είχε, στην περίπτωση των δημοτικών εκλογών με την προοπτική του νέου γηπέδου, δεν είχε καταφέρει να πετύχει τον Δήμαρχο που επιθυμούσε και που θα είχε στο πλευρό της στο - στα αλήθεια - πολύ δύσκολο εγχείρημά της.

Σε αυτό το παιχνίδι, λοιπόν, που αφενός δεν είναι καθόλου "παιχνίδι" διότι είναι πολύ σοβαρό και αφετέρου δεν είναι απλώς και μόνο επικοινωνιακό αλλά ξεκάθαρα ουσιαστικό στην προσπάθεια άσκησης πίεσης, η ΑΕΚ προφανώς και κινήθηκε και κινητοποιήθηκε, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Για εκείνη "φώναζαν" άνθρωποι που δεν τους "χρεωνόταν" και αυτό μπορεί να είναι καθοριστικό στο πλαίσιο των εντυπώσεων και όχι μόνο. Ίσως μάλιστα, να είναι και πιο αποτελεσματικός ένας τέτοιος τρόπος, αυτό μένει να αποδειχθεί...

Έχοντας άλλωστε σε αυτή την ιστορία και το πλεονέκτημα ότι δεν χρειαζόταν να υπερασπιστεί την εικόνα της, όπως συνέβη με τον ΠΑΟΚ και αυτό φυσιολογικά το αξιοποίησε. Δεν χρειάστηκε, λοιπόν, να μιλήσουν για αυτήν Βουλευτές και πολιτικά πρόσωπα. Ούτε άλλοι φορείς εκτός ποδοσφαίρου. Ούτε "βιομήχανοι, βιοτέχνες και συντεχνίες", όπως κάποτε λέγαμε. Ούτε καν παλαίμαχοί της. Για τον ΠΑΟΚ όχι μόνο αυτό έγινε, όχι μόνο έδειξε να το έχει ανάγκη και να αποτελεί βασικό συστατικό στην προσπάθειά του, αλλά το τροφοδότησε και άφησε όλο αυτό το περιβάλλον να ανεβάσει τους τόνους.

Για εκείνον άλλωστε, δεν είχε σημασία αν είναι λάθος ή σωστό. Αν είναι λογικό ή παράλογο. Αν είναι θεμιτό ή αθέμιτο, που αθέμιτο δεν το λες. Αν είναι επικίνδυνο, που επικίνδυνο με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και με έναν τελικό ΑΕΚ - ΠΑΟΚ μπροστά μας, το λες. Σημασία είχε και έχει για τον Δικέφαλο του Βορρά αν είναι αποτελεσματικό. Θα φανεί και για εκείνον...

Το έκανε με τη βεβαιότητα μάλιστα, ότι η ΑΕΚ δεν θα τον ακολουθούσε σε μια τέτοια διαδικασία. Δεν θα δημιουργούσε τουλάχιστον τόσο φανερά μια αντίστοιχη "ομάδα" γύρω από την ομάδα. Για αυτό ίσως, λόγω της μεγαλύτερης φασαρίας που ήταν δεδομένο ότι θα έκανε η μία πλευρά, αυτή είναι μια ιστορία αυτή που σού αφήνει την αίσθηση πως αν τα πράγματα ήταν ανάποδα, αν δηλαδή η ΑΕΚ ήταν στη θέση του ΠΑΟΚ, το θέμα θα είχε ήδη λήξει. Μπορεί να φώναζε η ΑΕΚ ως ΑΕΚ και όχι ως κάτι περισσότερο από μια Ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρία έστω μεγάλης μάζας ανθρώπων, αλλά μέχρι εκεί.

Ο ΠΑΟΚ μοιάζει να μην είναι απλώς αυτό όλο αυτό το διάστημα. Όπως στο παρελθόν έχει συμβεί και με τον Ολυμπιακό για παράδειγμα. Λιγότερο με άλλους συλλόγους, Λάρισα στο παρελθόν και όχι πάντα με επιτυχία, βλέπε Ηρακλής. Αλλάζει την ουσία της υπόθεσης; Όχι. Αλλά σίγουρα την δυσκολεύει. Την μπλέκει πολύ. Και μάλλον την καθυστερεί.

Το να πεις ότι τελικά θα την επηρεάσει κιόλας, είναι αυθαίρετο ενώ βρισκόμαστε σε μια δικαστική εξέλιξη. Άλλωστε, δεν είναι καιρός για συμπεράσματα ή για "αποφάσεις" πριν τις αποφάσεις. Αυτές εδώ είμαστε για να τις αναλύσουμε, να τις κρίνουμε και τελικά να τις σχολιάσουμε όταν θα ληφθούν. Αλλά είναι καιρός να υπάρξουν αποφάσεις για το ποδόσφαιρο με ποδοσφαιρικά κριτήρια. Και όχι με τις πρακτικές όλων εκείνων που συγκεντρώθηκαν ή κάποιοι συγκέντρωσαν γύρω από αυτό...